vroeger was je elke dag op weg naar de stad van de Bank vastberaden en beslist vandaag ben je zo vaak je kan op weg naar de plek van je bank aarzelend en zacht zij was het die dit geschenk voor je bedacht de bank staat alleen midden in de velden en nodigt uit om onderweg in rust mekaar te verkennen de plek heb je speciaal uitgezocht je gaf haar je naam het einde van jouw tocht op weg ernaartoe hou je halt bij wie je bent geweest en wat het leven je bracht kleine zorgen en vaak ook feest en dan zie je haar zitten zij die niet alleen nu toegewijd op je wacht bewonderend zeg je het leven gaf haar kracht stap voor stap beweeg je je dichter naar haar toe want de weg gaat verder
saskia van laere