Therapoëzie, poëzie die deugd doet.
Therapeute en gezinswetenschapper in se en in spe.
Tolk en vertolkster van alles binnenin.
Nina, 31 augustus 2019
https://images.app.goo.gl/6o9VZHrQkmTqZUab8
https://images.app.goo.gl/V8G3LbsP1YszgFGC6
verlof
voor de infodag
van gezinswetenschappen
mezelf op on gezet
voor een grote goesting
vooraf
een berg te beklimmen
van eigen dooddoeners en sérieux
ik moet niet enkel
de Hamoirlaan omhoog
Hoe word je zelfstandig?
heet de workshop
waar ik naartoe wil
na 49 jaar
ga ik proberen
handjes lossen
en zelf te staan
jaren fulltime
gedreven
door een drang
naar autonomie
van vrijdenkend
journaliste in dienst
tot baas
bij gebrek aan beter
laten me landen
als leidinggevende
van m’n eigen vervulling
m’n moeder
gaat gezinswetenschappen studeren
vertelde een vriendin me
dertig jaar geleden
omzwervingen
langs wat ik goed kon
en wat anderen vonden
dat ik goed kon
brengen me
op m’n 47
tot bij wat ik verlang
Odisee
heet m’n tocht
langs de Avenue Monplaisir
m’n moeder
gaat gezinswetenschappen studeren
vertelt m’n dochter
aan haar vriendin
verlof
voor de infodag
over gezinswetenschappen
mezelf op off gezet
voor een grote goesting
vooraf
een berg te beklimmen
van eigen dooddoeners en sérieux
ik moet niet enkel
de Hamoirlaan omhoog
kinderen
in het midden van
de echtscheidingsstorm
heet de proefles
waar ik binnen rol
ik mis steeds de ander
getuigt een kind op video
verscheurdheid
zonder naaisetje
een dag verlof
voor schrijven
vanuit het hart
mezelf op off gezet
voor een grote goesting
vooraf
een berg te beklimmen
van eigen dooddoeners en sérieux
ik moet niet enkel
over de fietsspoorwegbrug
de woordenkraan ging open
totaal onverwacht
the master plan
heet m’n schrift
maar het is ondoordacht
gulzig
ben ik op weg
naar
zijn
in plaats van
doen
vives heet de school
vivere: viam vives vivet
onvoltooid toekomstige tijd
je zal leven
zelf
aan het roer
de drijfveer
waar ik me aan
vastklampte
als aan
drijfhout
tot
de stroom van het leven
de veer deed drijven
en ik haar
losliet
vederlicht onderweg
voor tolken is Brussel
the place to be
Atomiumbollen glanzen
boven m’n hoofd
en geven een glimp
van vergane grandeur
maar ook hier
is werk werk
enkel de met zorg
uitgescheurde bladzijden
uit een pocket
bieden soelaas
Milan Kundera
The unbearable lightness of being
verborgen onder m’n placemat