de zon tekent
de eerste lijnen
op m'n huid
als op een landkaart
wat deert me
het uitgaansverbod
ik ben het gebied
niet verloren
zolang ik
elke dag opsta
en m’n eyeliner opdoe
ben ik niet verloren
en loop ik
binnen de lijnen
mijn kind
kom hier
mijn kind
dat ik je koffie
en specutroost
aan de kant
als een sneeuwruimer
bij dreigend stormweer
rigoureus en onverwacht
veeg ik alles
aan de kant
de koplampen
uitsluitend gericht
op de weg
hoog en droog
soms
zit ik in m'n toren
hoog en droog
geen traan
moet ik er laten
en kijk neer
op wat me allemaal
zou kunnen raken
hoewel naakt
ben ik ongenaakbaar
hé hé
hier heb ik tenminste lucht
ook al ben ik op de vlucht
alleen jammer
dat jij er zo van baalt
m'n touwladder
helemaal opgehaald
maar zeg eens
door de band
hoe overleeft
een eilandbewoner
op het vasteland
vrij vast lief
storm of vorst
ik heb een
wintervast lief
vallen of opstaan
ik heb een
houvast lief
vrijen of niet
ik heb een
vrij vast lief
bij m’n naam
gisteren
was ik
anders dan
ik ben
vandaag
anders dan
ik zal zijn
morgen
noem me maar
bij m'n naam
maar blijf
vooral niet
stilstaan
bijdehand
klein
nam ze me
bij de hand
en keek omhoog
bijdehand
zei ze me
je ogen wenen
en je neus ook
halleluja
soms ben ik
het noorden kwijt
maar als ik even stilsta
voel ik
ja, ik kom
of nee, ik pas
halleluja
ik draag
m'n eigen kompas
niet in Van Dale
zoals de top
van een ijsberg
verbergt
groeikracht
alle onderliggende pijn
onzichtbaar
is er eerst
groeipijn
maar dan langzaam
groeit onze eigen
pijnkracht
onze eigen sterkte
geput uit pijn
om te worden
wie we zijn