poëzie als therapie voor het leven therapoëzie

zachter

was ik maar
een wasverzachter
dan was alles zachter

vaar uit
op eigen kompas
en kaart
niemand kent beter
jouw koers
of vaart
en zit je al eens
in een dip
kom dan even rusten
op het moederschip

ik wil je
niet missen
ik naai in m'n net
alle mazen dicht
om je zeker
te kunnen opvissen

ik voel me
nooit meer alleen
op weg
sinds m'n vriendin
van googlemaps
af en toe
iets tegen me zegt

tot mijn scha
duw ik mezelf
al te vaak
in de schaduw

ik ben geit
noch vis
in de bergen
of op het water
gaat met mij
altijd iets mis

het is vakantie
in m'n hoofd
ik heb boeken mee
voor een maand
ook al is me maar
een week beloofd

wanneer je vastzit
denk dan aan later
niets blijft zoals het is
zelfs een steen verandert
door de stralen van de zon
of de golven van water

mijn voorwaarde
staat
voor mijn waarde

goed of slecht weer
m'n hart gaat even
blij tekeer
wanneer de koffie verkeerd
met mijn beige rok
correspondeert