therapoëzie

ik wou dat alles 
wat ik zag
als een negatief
van een foto was
dan was 
al het donkere licht

vanaf nu
zet ik niet enkel
mijn wimpers
in de verf

het is zo
bijzonder
ik wil
bij 
jou zijn
en ook 
zonder

wat rest ons
wanneer we vergeten
wie we ooit waren
in onze kinderjaren
onze streken
de wilde haren

wat rest ons
wanneer we praten 
zoals op LinkedIn
job is de max
promotie in zicht
elke connectie een win win

nooit gedacht
maar mijn liefde
heeft ballen
ze laat je
nooit vallen
in de gespreide armen
van de zwaartekracht

vijf keer prikken
vier minuten microgolf
twintig keer slikken
buikje vol
de heerlijke rest
van de avond
lezen onder de wol

bomen in de knop
duiven roepen luid
maar ik wil niet op
nee, ik wil er niet uit
vandaag wil ik even
niet mee met het leven
m'n wekker protesteert
en weet niet meer
waar ik ben gebleven
nee, voor even
trek ik er mooi
de stekker uit

als je zelfs bij onweer
weet te blijven staan
ben je onweerstaanbaar

telkens als je zegt
dag mutti
of dag mamsie
voel ik me
met vakantie

ooit leefden we
samen in een huis
nadien maakte ik
van de stad
waar we elk wonen
onze thuis
kamers werden straten
waar we nu graag bijpraten