poëzie als therapie voor het leven therapoëzie

veel

veel voelen
voelt veel

mijn hart
heeft kamers
opdat ik ze
zou openen
en alle gevoelens
die er liggen
te slapen
als lakens zou luchten

het leven is
zoeken
met pauzes van
vinden

ik zie je graag
niet enkel vandaag
ook niet steeds
wel telkens weer

ik wil leren
enkel na
een opgietsessie
te ijsberen

waarom
moet de kanarie
in de koolmijn
sterven
kunnen we niet
eerder zijn gave
opmerken

ik heb soms
zoveel rond m'n oren
dat ik zelfs
schreeuwerige kleuren
niet kan horen

het circus eindigt
als we stoppen
met goochelen
en durven
te ontgoochelen

wat
ben jij
zo heerlijk chill
met mijn vrije wil

wat waren we
heerlijk luidbundig
en maakten we
veel lachtlawaai