soms
zouden we liever
niets zeggen
toch
malen we maar door
tijdens
de maaltijd
koesteren
wanneer liefde wil
dat je je
koest houdt
weet je niet
wat koesteren is
dat verklaart alles
door onze spiegelneuronen
voelen we mee
met een ander
en alles intenser
vertel ik haar
oh...dat verklaart alles
zegt ze
die spiegelhormonen
uit de verte
het gat
proberen we
met verzen
uit de verte
te dichten
op tijd en stond
als je lang genoeg
schudt
zoals aan een broodrooster
wanneer hij vastloopt
bij gebrek aan
veerkracht
ontdek je plots
het overvolle kruimelschuif
dat je op tijd en stond
elegant
eens kan legen
de vloed
als ik bang ben
voor de vloed
niet durf
meedeinen
op m'n gemoed
omarm ik verkrampt
de vastheid
van m'n gedachten
als een paal boven water
niemendalle meer
tien dagen
plezier en vertier
op het programma
Kama en Praga Khan
op commando
wordt er gefeest
ambras of gezeik
is niet toegestaan
maar dan ineens
niemendalle meer
alles valt stil
hoe moet het nu verder
zonder sfeer
of sfeerbeheer
tijd
voor alle
spelerswissels
blessures en
verloren tijd
door owngoals
krijgen jij en ik
nu toegevoegde tijd
het zomert
half twee ’s nachts
languit keuvelen ze
samen apart
op het dakterras
acht uur
met open vensters
maken we ruzie
over kleinigheden
die steeds groter worden
negen uur
vrijuit
start hij
zijn zeurende slijpschijf
tien uur
men verwacht 22 graden
het zomert
rond onze voorschoot
van een hof
schitteren
en wat als
we eens zouden
luisteren
schitteren
door niets te zeggen
of niets te doen
of als je het toch
wil benoemen
met luister lui zijn