overgave

je gedachten
steeds je trouwe dienaars
collaboreren
in de onderhandelingen
met de ijlheid
die nu daarboven regeert
je lijf
je levenslange bondgenoot
capituleert 
in de strijd
tegen de zwaartekracht
die je elke dag meer
naar de aarde lokt
tot overgave gedwongen
verlies je
elk houvast

haar fiets

haar kinderfiets
verbonden 
aan de mijne
mother and child
navelstreng met nummerslot

haar damesfiets
leunend
tegen de mijne
mother and child
elk een slot
zij 
wil kunnen vertrekken
te allen tijde

haar fiets
uit het zicht
de mijne 
roest
mother and child
ze komt terug
zegt ze
ik droom haar al thuis

voor altijd

ik ben al oud
en jij ouder
jij bent alleen
tot we mekaar zien
en ik zo graag
zen zou zijn
niet gevoelig
voor de knoppen
waar we op drukken
want 
wat als je er
niet meer bent
wat als er
niets meer is
maar het lukt me niet
voor altijd
ouder 
en kind

Te

het Chinese Te
schenkt de Hemel ons
bij de geboorte
op weg naar volmaaktheid
maar het streven 
en de kennis
maken ons
te braaf
te verstandig
te ijverig
te alles
waardoor we afdrijven
van ons oorspronkelijke
Te

septemberpolder

de patchwork poncho
om haar schriele schouders
zit ze 
op haar krukje
voor de deur
diepe groeven
en een glimlach
de hippie
die ze altijd al was
met de verrekijker
turend 
over de septemberpolder
zonder zicht
op wie ze morgen zijn zal
als de rook
om haar hoofd is verdwenen
wiet
zonder festival

focus

ik beweeg
alle kanten op
en mis
focus
ik wou
dat ik een Kodak was
dan had ik
een zelfontspanner