ja, misschien

jij schrijft gedichten
zei ze
het zijn maar tekstjes
zei ik
dat zijn gedichten
zei ze
het zijn maar korte verhaaltjes
dat is kunst
zei ze
ja, misschien
en had ik de zee in me
dan rolde nu een golf
in m’n borstkas naar boven
tot aan de rand van m’n ogen

vandaag

samen op de dijk
arm in arm
je hebt witte haren
maar nog steeds een stevige tred
de zee
kalme getuige
heeft tijd
weids en uitgestrekt
wij hebben vandaag
en de tijd 
die ons rest