vroeger
was je elke dag op weg
naar de stad van de Bank
vastberaden en beslist
vandaag
ben je zo vaak je kan op weg
naar de plek van je bank
aarzelend en zacht
zij was het
die dit geschenk voor je bedacht
de bank staat alleen
midden in de velden
en nodigt uit
om onderweg in rust
mekaar te verkennen
de plek
heb je speciaal uitgezocht
je gaf haar je naam
het einde van jouw tocht
op weg ernaartoe
hou je halt
bij wie je bent geweest
en wat het leven je bracht
kleine zorgen
en vaak ook feest
en dan zie je haar zitten
zij die niet alleen nu
toegewijd op je wacht
bewonderend zeg je
het leven gaf haar kracht
stap voor stap
beweeg je je dichter
naar haar toe want
de weg gaat verder
