met of zonder beperking als jou iets is gelukt maakt dat je onbeperkt gelukkig
haar fiets
haar kinderfiets verbonden aan de mijne mother and child navelstreng met nummerslot haar damesfiets leunend tegen de mijne mother and child elk een slot zij wil kunnen vertrekken te allen tijde haar fiets uit het zicht de mijne roest mother and child ze komt terug zegt ze ik droom haar al thuis
zichtbaar
op het strand de voeten in een put kijken ze elkaar aan zij grijze haren hij gekromde rug geen kleinkinderen die afleiden volstaan ze voor elkaar het meisje en de jongen van twintig nog steeds zichtbaar
tot vanavond, schat
eerste les gezinswetenschappen in media res met Manu Keirse recht naar het hart over te vroeg sterven en te lang leven zonder leven hoe hij deelgenoot van de dood voorbestemd in de Diepstraat afdaalde naar de diepe waarde van er zijn want het leven heb je niet in pacht voor de belofte “Tot vanavond, schat” staat niemand garant Manu leidt ons niet militari maar met zachte hand naar echt samenzijn hier en nu later begint vandaag
ver en lang
elke aarzeling is een verlangen dat blijft hangen als een zindering boven de aarde doordat de moed ontbreekt om zich te overstijgen ver en lang verlost van de zwaartekracht
onversneden geluk
zomer buiken van Michelinbandjes en bovenarmen die een eigen leven leiden als we de weg wijzen toch onversneden geluk sinds we de foto’s bijsnijden
meer dan gisteren
ik krijg applaus van mijn stappenteller hij zegt me dat ik goed bezig ben vandaag meer dan gisteren en minder dan morgen wat een vooruitgang in de liefde krijg je dit in goud nochtans zei ik ik hou van jou enkel toen ik stil stond
losse steken
ik vertel je ogen zijn op mij gericht in je stilte hangt begrip ja, zo zie ik het ook zeg je en vertelt een heel ander verhaal voor jou gelinkt mijn hang naar samen gelost de verbinding verbroken een werkje met losse steken die m’n haakpen steeds weer tracht op te halen verlangend naar samenhang patchwork misschien of wie weet ooit een tweepersoonssprei
moederbuik
visa van haar en hem in mijn buiktas moederbuik nog steeds bron van bestaan op de drempel van een nieuw continent vita
zolang ik maar
we zoeken onze weg zelfs de GPS weet het niet zolang ik maar als bestemming bij je favorieten zit