momenten in de zetel vader en dochter nabij door de gedeelde fascinatie voor een blik op de wereld van Down the road tot het ontstaan van jazz bieden ze elkaar voorzichtig inkijk hij in zijn angst voor het einde, in groot en klein verlies zij in haar zoektocht naar de zin, in grote en kleine overwinningen verenigd zonder winstoogmerk weten ze niet hoeveel er nog resten momenten in de zetel vader en dochter
voor één dag
twee vriendinnen met een fles zonnecrème op de trein van Oostende naar Brussel rode wangen van opwinding over hoe toevallig ontmoetingen wel niet zijn zij vonden elkaar niet bang voor extravagantie en Italiaans temperament bijna 50 jaar vreemden voor elkaar maar nu verbonden met één oogopslag stralend ondanks donkere oogschaduw en surfend op een vleugje parfum van levenslust gente di mare voor één dag uitwaaien na een date die alweer achter de horizon is verdwenen koud gepakt wellicht door zoveel vrouw nee, dan liever dolce far niente alleen zolang gulzig shopping als Ersatz is toegestaan of samen gratis drinken op uitnodiging van Max Mara
de bank
vroeger was je elke dag op weg naar de stad van de Bank vastberaden en beslist vandaag ben je zo vaak je kan op weg naar de plek van je bank aarzelend en zacht zij was het die dit geschenk voor je bedacht de bank staat alleen midden in de velden en nodigt uit om onderweg in rust mekaar te verkennen de plek heb je speciaal uitgezocht je gaf haar je naam het einde van jouw tocht op weg ernaartoe hou je halt bij wie je bent geweest en wat het leven je bracht kleine zorgen en vaak ook feest en dan zie je haar zitten zij die niet alleen nu toegewijd op je wacht bewonderend zeg je het leven gaf haar kracht stap voor stap beweeg je je dichter naar haar toe want de weg gaat verder
goedbedoeld
de kleine woordjes schuifelen moeizaam over en weer tussen jou en mij over het harige tapijt struikelen over de knopen tot aan de rafelige franjes waar ze goedbedoeld blijven hangen
lankmoedig
de natuur is lankmoedig vol geduld en gewillig om mij te laten leven lang en moedig nadat ik geen leven meer kan geven opdat ik jou over het leven zou vertellen
wat onvolledig is
je complimenten kan ik niet goed horen nauwelijks toelaten nochtans complementeren ze wat onvolledig is maken ze heel wat half is misschien als ik ze opschrijf geloof ik ze wel
ikigai
ikigai Japans voor zin van bestaan waarom je Hier bent waarvoor je opstaat elke dag ikengij
Dirty dancing
geld is geen probleem zeg je ik zal je onderhouden zeg je ik zal op je leunen denk ik voor je staan m’n handen op je schouders steunen en jij zal me houden onder m’n bekken me liften zoals vroeger toen we 14 waren en naar Dirty dancing keken
zacht
onze knieën tegen elkaar onder tafel onze handen in elkaar achter de rug je wijsvinger zacht over de muis van m’n duim waar en wanneer het maar kon je was zo belangrijk dat ik jarenlang niets met je begon
vandaag
samen op de dijk arm in arm je hebt witte haren maar nog steeds een stevige tred de zee kalme getuige heeft tijd weids en uitgestrekt wij hebben vandaag en de tijd die ons rest