pluk de dag niet bewonder wees de passant die niets in de hand alles laat bloeien
in de wolken
wat zoek ik op die bergtop met een dutje in m'n zetel ben ik al lang in de wolken
ondersteboven
zie mij gaan ondersteboven op m'n eigen gedachtbaan
H2O
men zegt voor ieders welzijn na regen komt zonneschijn na tranen een lach maar het is water dat zuurstof bevat
wees niet bang
als ik kon strekte ik me languit als een gazon ik reikte op m'n rug met armen en benen naar de horizon als een mossig net van oost naar west wees niet bang tijdens je koorddans zacht als een grasmat zorg ik ervoor dat ik je vang
voor even
en dan zitten we hier in het oude strandhuis we drinken bier en eten kibbelingen we hebben vandaag en we dromen van morgen voor even vergeten, al onze kibbeldingen
leed
hoe kan leed stoppen als het ver-duren heet
plooien
terwijl ik alles had glad gestreken bracht het stof dat neerstreek plooien in m'n gedachten
loslaten
je kan het pas loslaten als je het kan vatten
als ik jou zie
ik weet niet hoe met één hand klappen klinkt maar ik weet dat als ik jou zie mijn hart zingt