voor het eerst

terwijl we daar zaten
voor het eerst
de zwijgzame tijd
tussen ons
dichtpraatten

onze ogen
zacht zoenend
zich verzoenend
tot ze traanden

omknelden m'n handen
de huid strak gespannen
m'n stoel bij de randen
als lederen banden

smekend mij
te blijven dragen
in dit ene moment
waarin wij
geen einde kent