therapoëzie

dag en nacht
aait m'n adem
mijn hart

wanneer ik
in m'n hoofd
teveel opkrop
huilt enkel
mijn douchekop

ik zie het zitten
als ik zelf
ook eens kan zitten

met de jaren
is alles verzacht
mijn hart
mijn blik
mijn buikplooi
die lacht

ik stelde me open
toen vatte ik kou

was ik maar
een wasverzachter
dan was alles zachter

vaar uit
op eigen kompas
en kaart
niemand kent beter
jouw koers
of vaart
en zit je al eens
in een dip
kom dan even rusten
op het moederschip