sorry dat ik zo lang afwezig was ik had de winter
als ik jou zie
ik weet niet hoe met één hand klappen klinkt maar ik weet dat als ik jou zie mijn hart zingt
lente
zon lucht en liefde laten jou openbloemen
me-time
als niemand kijkt laat ik alles hangen de gordijnen mijn borsten mijn wangen
gedicht
wanneer licht aan de waarnemingshorizon wordt onttrokken aan de zwaartekracht niet meer ontsnapt het zwarte gat blijvend verlicht gedicht
het kleine
kom, mijn kind ik neem je mee hoog boven de wolken met zicht op een kleurrijk lappendeken en de zee want alles en iedereen lijkt dan volmaakt tevree toe, mijn kind neem het maar mee voor altijd in je gedachten dit tableau van peis en vree zodat het kleine daar beneden jou het grootse nooit kan afleren
wat was
gisteren dacht ik aan morgen ooit zal er morgen zal ik denken aan gisteren nooit was er vandaag vouw ik wat was in laagjes in de kast en plooi me zonder gemis naar wat is
steeds weer opnieuw
hij komt en gaat steeds weer opnieuw zegt hij tot ziens toch vat ik enkel de slaap als hij z'n jas bij me achterlaat
in haar verhaal
twee vlechtjes in het haar een lange rok en een jongen zonder paard ik ben een prinses kroont ze zichzelf in haar verhaal slaat de klok nooit twaalf
gewoon
waarom zei niemand me dat window of opportunity gewoon een winkeletalage is?