2019 is er iets mis in de mix met eenvoudig thuis en Kerstnix? 2020 is er iets mis in de mix met eenvoudig thuis Kerstnix en Netflix?
als de deur dichtgaat
wat blijft er van ons na ons als de deur dichtgaat een nu zonder straks en zonder jou herbegin ik de dag aan de Isis waar een leven niet van tel is en het eender is of je opstaat
dan zal ik misschien
ik draai je in m'n mond om en om en denk aan het verleden toen ik heb gemeden je uit te spreken zoals een oester haar parel koestert draai ik je in m'n mond om en om en denk aan morgen dan zal ik misschien en zo blijf jij in m'n stilte verborgen liefste zoetemien
licht
de woonboot voor herstel gehuld in een doorschijnend zeil op een nachtelijke Leie gloeit als een glimworm de klassieke muziek neemt me mee weg van een karwei van alledag naar hoe het ook zijn kan licht zonder festival
ze lachte
eer zij kwam passeerden er velen gedwee ik op de bank van rimpels zij jeugdig op haar fiets ze lachte en ik verrast terug ze klaarde niet alleen de mist in m'n blik ze nam zelfs de wolken mee
warm en week
naar het schijnt mag je niet achterwaarts liken je mag niet te ver teruggaan in de tijd nochtans word ik warm en week als ik aan ons terugdenk vroeger in onze zotheid
zout en zoet
vorig jaar reisden we naar het Zuiden fier stapelde je ons hebben en houwen als doosjes gevouwen in de koffer van onze automaat nu zakken we ook af van boven naar beneden toch enkele treden en lepel je schoteltjes voor zout en zoet de kommetjes van ons gemoed netjes in de vaat
toch
als ik verweesd achterblijf voel ik me verlaten toch wiegt ze me in haar wilgenarmen troost ze me fluisterend met haar bladerdak kust ze m'n blik met haar plassen als gevallen tranen bemoedert ze me en voel ik me gedragen tot ik weer kan aarden
nergens heen
ik wou dat ik je tuin was dan hoefde ik nergens heen dan was ik al waar jij thuis bent want jouw tuin is overal zei je me eens
in ons eigen verhaal
we zijn mensen geworden die mekaar leren vergeven dat we soms in ons eigen verhaal niet meer weten waar we zijn gebleven