licht

de woonboot
voor herstel gehuld
in een doorschijnend zeil
op een nachtelijke Leie
gloeit als een glimworm
de klassieke muziek
neemt me mee
weg van een karwei 
van alledag 
naar hoe het ook zijn kan 
licht zonder festival

inhaken

wanneer ik het niet begrijp
sta ik daar verloren
zonder grip
op zoek naar de zin
waar m'n vraagteken
kan inhaken

niemendalle meer

tien dagen
plezier en vertier
op het programma
Kama en Praga Khan
op commando
wordt er gefeest
ambras of gezeik
is niet toegestaan
maar dan ineens
niemendalle meer
alles valt stil 
hoe moet het nu verder
zonder sfeer
of sfeerbeheer

niets

als je kijkt
naar de toekomst
dan zie je 
niets
van wat je hebt
hier
niets 
van wat je bent
nu
dan zie je 
enkel 
wat je vindt
dat je toekomt

ten langen leste

uit angst
zet je je schrap
van woede 
zet je de aanval in
de nieuwkomer 
houdt zich nochtans gedeisd
gebukt en tot overgave bereid
het terrein niet opgeëist
schrikt het vreemde af
ten langen leste
niet meer zwart of wit
wordt de nieuwkomer
aarzelend aanvaard
zelfs zonder maar
of kattenfluisteraar

sommige dingen

sommige dingen
hoorden al altijd
bij mij
ook al waren ze 
er nog niet
en eens ze er waren
wist ik niet meer
wie ik zonder was
zoals
die ene pull 
bijvoorbeeld

overgave

je gedachten
steeds je trouwe dienaars
collaboreren
in de onderhandelingen
met de ijlheid
die nu daarboven regeert
je lijf
je levenslange bondgenoot
capituleert 
in de strijd
tegen de zwaartekracht
die je elke dag meer
naar de aarde lokt
tot overgave gedwongen
verlies je
elk houvast

voor altijd

ik ben al oud
en jij ouder
jij bent alleen
tot we mekaar zien
en ik zo graag
zen zou zijn
niet gevoelig
voor de knoppen
waar we op drukken
want 
wat als je er
niet meer bent
wat als er
niets meer is
maar het lukt me niet
voor altijd
ouder 
en kind