naar het schijnt mag je niet achterwaarts liken je mag niet te ver teruggaan in de tijd nochtans word ik warm en week als ik aan ons terugdenk vroeger in onze zotheid
kartonnen doos
fragiel als een frangipane rondborstig als een boule licht als een éclair hoekig als een carré confiture passen wij vier al jaren in onze kartonnen doos
nog even
als een mes snijdt afscheid ons samenzijn doormidden en scheidt samen af van alleen om de pijn te verzachten houden we mekaar nog even vast maar hoe moet dat als zelfs dat niet meer mag
omarmd
als jij me begrijpt voelen mijn gedachten zich omarmd
met me mee
kom, loop met me mee meander door m’n gedachten zoals de luie Leie langs haar bochten glijdt kom, loop met me mee luister naar m’n woorden zoals een stamelende stilte luchtige witruimtes laat kom, loop met me mee ik wil jou in mijn melopee
hecht verbonden
wanneer is gehecht zoals met naald en draad aan elkaar vastgemaakt ook hecht verbonden vanbinnen en vanbuiten of zelfs binnenstebuiten zoals een bolletje paar wollen sokken?
verzoening
zij: het spijt me hij: ok zij: nee, het spijt me echt hij: ok, kom hier dat ik je zoen
opzij
je zet jezelf opzij je neemt geen stelling je ziet mijn belang jouw belangstelling
gelicht
als het deksel wordt opgelicht de lading ontdekt en je je kan uiten buiten de zwaarte verlichten met lucht als de druk wordt gelicht ben je opgelucht
ventiel
zucht… uit een ventiel komt niet voor niets lucht