zogezegd

ook hun graf
is na verloop 
van jaren
een ontmoetingsplaats
voor de levendige uitwisseling
van complimenten en faits divers
jouw ziekte
zit sociaal voelen
zogezegd in de weg
maar je bent de enige
voor wie het kerkhof
nooit een begankenis 
kan worden
in je blik
alle aangekondigde regen 
voor die dag

overgave

je gedachten
steeds je trouwe dienaars
collaboreren
in de onderhandelingen
met de ijlheid
die nu daarboven regeert
je lijf
je levenslange bondgenoot
capituleert 
in de strijd
tegen de zwaartekracht
die je elke dag meer
naar de aarde lokt
tot overgave gedwongen
verlies je
elk houvast

haar fiets

haar kinderfiets
verbonden 
aan de mijne
mother and child
navelstreng met nummerslot

haar damesfiets
leunend
tegen de mijne
mother and child
elk een slot
zij 
wil kunnen vertrekken
te allen tijde

haar fiets
uit het zicht
de mijne 
roest
mother and child
ze komt terug
zegt ze
ik droom haar al thuis

voor altijd

ik ben al oud
en jij ouder
jij bent alleen
tot we mekaar zien
en ik zo graag
zen zou zijn
niet gevoelig
voor de knoppen
waar we op drukken
want 
wat als je er
niet meer bent
wat als er
niets meer is
maar het lukt me niet
voor altijd
ouder 
en kind

zichtbaar

op het strand
de voeten in een put
kijken ze elkaar aan
zij
grijze haren
hij
gekromde rug
geen kleinkinderen
die afleiden
volstaan ze voor elkaar
het meisje en
de jongen van twintig
nog steeds 
zichtbaar

tot vanavond, schat

eerste les
gezinswetenschappen
in media res
met Manu Keirse
recht naar het hart
over te vroeg sterven
en te lang leven
zonder leven
hoe hij
deelgenoot van de dood
voorbestemd
in de Diepstraat
afdaalde
naar de diepe waarde
van er zijn
want het leven
heb je niet in pacht
voor de belofte 
“Tot vanavond, schat”
staat niemand garant
Manu leidt ons
niet militari
maar met zachte hand
naar echt samenzijn
hier en nu
later begint vandaag