wanneer
een berg zorgen
het uitzicht op
hoop
verbergt
bedenk dan
dat wanhoop steeds
hoop
herbergt
het zomert
half twee ’s nachts
languit keuvelen ze
samen apart
op het dakterras
acht uur
met open vensters
maken we ruzie
over kleinigheden
die steeds groter worden
negen uur
vrijuit
start hij
zijn zeurende slijpschijf
tien uur
men verwacht 22 graden
het zomert
rond onze voorschoot
van een hof
de hoofdweg
het begon
met een werk van Klee
over Hoofd- en zijwegen
gedomicilieerd
in m’n hoofd
zag ik enkel
de hoofdweg
en toen ik
uit m’n hoofd zakte
landde ik
op een zijweg
maar toen ik
uit m’n hoofd zakte
landde ik
op m’n pootjes
viel alles
op z’n plaats
en jij
op mij
toen alles
op z’n plaats viel
hoofd- nabij zijweg
en zij- bijna hoofdweg
was er enkel
die plek binnenin
m'n nieuw adres
niets
als je kijkt
naar de toekomst
dan zie je
niets
van wat je hebt
hier
niets
van wat je bent
nu
dan zie je
enkel
wat je vindt
dat je toekomt
uitgaansverbod
de zon tekent
de eerste lijnen
op m'n huid
als op een landkaart
wat deert me
het uitgaansverbod
ik ben het gebied
schitteren
en wat als
we eens zouden
luisteren
schitteren
door niets te zeggen
of niets te doen
of als je het toch
wil benoemen
met luister lui zijn
verbonden
ubuntu
Afrikaans voor
wij die verbonden zijn
ikbenu en
ubentmij
niet verloren
zolang ik
elke dag opsta
en m’n eyeliner opdoe
ben ik niet verloren
en loop ik
binnen de lijnen
mijn kind
kom hier
mijn kind
dat ik je koffie
en specutroost
aan de kant
als een sneeuwruimer
bij dreigend stormweer
rigoureus en onverwacht
veeg ik alles
aan de kant
de koplampen
uitsluitend gericht
op de weg